De zesde en zevende stage week

18 april 2018 - Almoradí, Spanje

Deze keer ga ik geen verhaal schrijven over wat ik allemaal heb gedaan, maar over de verschillen die ik ben tegengekomen. In deze maanden heb ik gemerkt dat het hier toch heel anders is als je het vergelijkt met Nederland.

  • Het verschil tussen de verzorgende en verpleegkundige is hier heel groot. In Nederland voert de verzorgende veel meer handelingen uit. Ze wassen mensen, helpen ze met aankleden, doen verpleegtechnische handelingen en mogen medicatie uitdelen. Hier is een verzorgende te vergelijken met een helpende. Ze mogen alleen maar mensen wassen, aankleden, verschonen en eten geven. De verpleegkundigen doen hier alle handelingen. Ze verzorgen wonden, delen medicatie uit, injecteren enzovoort.  
  • Aandacht voor de zorgvragers is er minder dan bij ons. De mensen zitten de hele dag in een gezamenlijke ruimte en krijgen nauwelijks bezoek.. Er zijn ook geen activiteiten waaraan de zorgvragers mee kunnen doen. Tijdens de zorg wordt er wel een babbeltje gemaakt, maar dat is snel klaar omdat er weinig tijd is.
  • Als er een wond op de stuit zit en de zorgvrager heeft ontlasting, wordt eerst de verzorgende geroepen. De verzorgende moet de zorgvrager dan eerst verschonen, voordat de verpleegkundige de wond gaat verzorgen. In Nederland is het zo dat de verzorgende dit schoonmaakt (want in Nederland mag de verzorgende ook wonden verzorgen) voordat de wondzorg begint. Een verpleegkundige hoeft niet iemand te wassen of te verschonen hier. Dat hoort niet bij de taak van een verpleegkundige. De wonden die ik hier heb gezien zal je in Nederland niet snel zien, ze zijn zoo groot hier..
  • Ergonomisch werken lukt hier niet goed. De bedden hier kunnen niet omhoog en omlaag, wat in Nederland wel het geval is. In Nederland sta je niet met een kromme rug aan bed, nee gewoon hup het bed omhoog. Je komt er dan ook achter dat je best veel moet bukken tijdens je werk. En ja, als je twee zorgvragers hebt gehad kan je het al in je rug voelen… Sommige verzorgenden hebben zelfs een brace om of tape opgeplakt.. Ook ik heb de eerste weken ontzettend veel last van mijn rug gehad, maar gelukkig voel ik daar niks meer van!
  • In Nederland zijn veel tilliften. Hier heb ik er nog maar één gezien (en niet in gebruik). De zorgvragers worden dus allemaal uit bed getild. Hoe zwaar ze ook zijn.. je tilt ze maar even in hun stoel..
  • Voor de medicatie van de zorgvragers is er een medicijnkar. Op deze kar liggen 150 boekjes. Je moet heel goed oppassen om geen fouten te maken, zeker omdat bijna iedereen hetzelfde heet.. Voor het malen van de medicatie gebruiken ze een vijzel en stamper.

Volgende week heb ik mijn eindgesprek en heb ik nog een paar dagen stage. Daarna zal ik langzaam aan mijn koffer gaan inpakken en natuurlijk nog even genieten van het lekkere weer!

Het leukste moet ik nu natuurlijk niet vergeten. Ik ben samen met mijn huisgenootje wezen parasailen. Wat was dit gaaaaaaff! Oké, heel eerlijk. Toen we er naar toe liepen had ik er geen zin meer in, maar ik wist dat het wel mee zou vallen. Eenmaal op de boot was de spanning weg en kreeg ik er ontzettend veel zin in! Maar mijn huisgenootje zat het toen even niet meer zitten… En het was zo ver. We werden vast gemaakt. En daar gingen we dan, hop de lucht in. Het waaide flink, dus af en toe waren we echt aan het schommelen. We hebben ongeveer 20 minuten in de lucht gehangen en mooi dat het was! Een onvergetelijke belevenis!

Liefs,

Lianne

3 Reacties

  1. Sjeef van Roon:
    18 april 2018
    Mooi Lianne, mooi dat ik deelgenoot van je ervaringen mocht zijn!
  2. Hanneke:
    20 april 2018
    Veel werkplezier voor je laatste stage week. Geniet van het zonnige Spanje!
  3. Hetty:
    23 april 2018
    Wat een verschillen in de manier van werken in de zorg! Interessant om te lezen. Maar goed dat je straks in Nederland werkt!
    Nog even en dan is je avontuur alweer voorbij. Wat een mooie ervaringen neem je mee! Zowel in het werk als persoonlijk.
    Ik hoop je gauw weer te zien en nog meer te horen over je belevenissen.
    Een lik en poot van de sinds gisteren 1-jarige Hannes en veel groetjes van Hetty.